Wandelen vanuit Heino betekent wandelen door de prachtige Sallandse landgoederen. Als je niet van beukenlanen houdt, moet je hier niet wandelen, schreef ik op mijn Facebook-pagina. Maar dat was natuurlijk gekscherend bedoeld. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat er iemand is die niet van statige beuken of eiken langs brede bospaden houdt. Wie er net als ik van kan genieten, komt goed aan zijn trekken met de Velnerroute bij Heino.
In de buurt:
- Het Laarzenpad van Zalk, bij Zwoille
- De beeldentuin van Landgoed Anningahof in Zwolle
- Volg me ook op Facebook!
Wandelen bij Heino vanuit het Toeristisch Overstappunt
Voor fietsen en wandelen bij Heino bestaat er een zogenaamde TOP. TOP staat voor Toeristisch Overstappunt, een knooppunt voor diverse routes. In het grootste deel van het land zijn de knooppunten te herkennen aan een grote groene grashalm, maar in het Oosten wordt vaak een kegelvormige obelisk gebruikt.
Hier in Heino ook. Hij staat een beetje verscholen achter de katholieke kerk, maar als je het adres hebt, dan vind je hem eigenlijk vrij gemakkelijk. Van daaruit kun je de paaltjes volgen en dat lukt prima. Al zijn de bordjes wel dusdanig verbleekt dat we moeten zoeken naar roze pijltjes om de rode route te volgen. Al met al geeft het een wat verlopen beeld. En dat is jammer, want de wandeling is echt heel erg leuk.
Landgoed De Velner
De landerijen rondom Heino bestaan voor een groot deel uit , soms verdwenen, landgoederen. De Velnerroute die wij wandelen is vernoemd naar het landgoed Velner. Hier stond al in 1382 een huis dat de Velner heette en rond 1800 was het uitgegroeid tot een complex met 5 vuurhaarden, twee bouwhuizen, boomgaarden, alleeën, singels en een gracht. Het was enkele jaren eerder gekocht door mr. Coenraad Pruimers. Deze Pruimers overleed in 1800 en 38 jaar later is het herenhuis afgebroken. Nu staat er een boerderij op die plaats en de gracht is nog herkenbaar. Verder verwijzen alleen de Pruimersallee en de Velner-allee nog naar de voorname geschiedenis.
Landgoed ‘t Nijenhuis
De wandeling vanuit Heino voert heel subtiel om Kasteel ’t Nijenhuis heen. Eerst achterlangs, door een heel smal draaihekje waar je bij voorkeur niet veel meer dan maatje 46 voor hebt. Ook daar een laantje met eiken erlangs. Dan krijg je een doorkijkje en zie je voor het eerst de achterkant van het landhuis, weerkaatsend in de slotgracht. Dan loop je verder en je krijgt een blik op de beeldentuin ernaast. En tenslotte de statige voorkant met bruggetje over de slotgracht.
Dit kasteel komt deels uit 1680, de twee grote woontorens zijn twee eeuwen jonger. In de twintigste eeuw kwam het huis in verval, werd eigendom van de provincie en in de jaren vijftig gerestaureerd. Sinds 1958 mocht Dirk Hannema hier wonen, de toenmalige directeur van museum Boijmans Van Beuningen. Door hem is er een belangrijke kunstcollectie aan het kasteel toevertrouwd. Deze wordt sinds 2004 nu tentoongesteld door het Zwolse museum De fundatie.
Twintig minuten hiervandaan ligt overigens Landgoed Anningahof, een beeldentuin met moderne kunst. Je kunt beide prima op één dag combineren.
Voor het kasteel staat een duiventil. Conform het duivenrecht tot de 18e eeuw mochten alleen de adel en de geestelijken duiven houden. Dat waren overigens geen postduiven. Ze werden gehouden voor enerzijds de mest en anderzijds voor de slacht en handel. Tweehonderd duiven waren goed voor zes karrevrachten mest en 500 jonge duiven per jaar. Slachtoffers waren, behalve de duiven zelf, de boeren. Op hun akkers vonden de duiven hun voedsel.
Sallandse boerderijen
Hoewel de boeren vandaag de dag nog steeds veel te klagen hebben, van de adellijke duiven hebben ze geen last meer. En dat brengt ons bij de laatste highlight van deze wandeling: de Sallandse boerderijen.
Je komt meerdere boerderijen tegen. Ik ben geen bouwkundig expert, en al helemaal niet van boerderijen, maar de boerderijen in deze regio lijken allemaal iets gemeenschappelijks te hebben. Of het nu de rietdaken zijn, die tot laag bij de grond doorlopen; Of de rood/witte luiken, met ieder een eigen patroon. Ik weet het niet. Maar ik vind ze wel stuk of stuk prachtig en ze voldoen volledig aan mijn archetype van boerderij.
Wat je nog meer mag verwachten van wandelen bij Heino
De wandeling door de landgoederen biedt nog veel meer. Bijvoorbeeld de Amerikaanse molen. Het lijkt een eenvoudig windmolentje in het land, maar het blijkt een honderd jaar oude dame, die tot 1970 nog gewoon nodig was voor het wegpompen van het water. Het elektrisch gemaal heeft haar overbodig gemaakt. In 2003 gerestaureerd en nu met een bankje eronder voor een picknick.
Ook leuk zijn de worstjes varkentjes die door de modder rollen bij de biologische boerderij Overesch. De boererij is ook te bezichtigen. Ze hebben een bezoekerscentrum, maar ook een behoorlijke winkel en terras voor een kopje thee of koffie.
Praktische informatie over wandelen door de Sallandse landgoederen bij Heino
De Velnerroute van 12 km is één van de twee TOP-wandelroutes vanuit Heino. De andere is wandelroute ’t Rozendael van 6,5 km. Beide routes laten je wandelen door de landgoederen rondom Heino
- De routes vertrekken beide vanaf de obelisk aan de Paalweg, naast de katholieke kerk. Voor de Velnerroute volg je de rode (roze) pijlen, Voor ’t Rozendael volg je de (licht) blauwe pijlen.
- Er zijn veel alternatieve wandelingen uitgezet in dit gebied, zoals een Trage Tocht en een Naberpad, waarbij je grotendeels dezelfde highlights tegenkomt.
- Honden zijn aangelijnd toegestaan.
- De route gaat deels over verharde en deels over onverharde paden.
- De route is niet geschikt voor rolstoelen (en dus ook niet voor al te corpulente mensen)
GPX van de Velnerroute wandeling in Heino
Voor het downloaden van de gpx van deze wandelroute klik je op de downloadklop hieronder.
Gerelateerde berichten
Bewaar op Pinterest
Plaats een reactie