Wandelen met de hond in een (soms letterlijk) schitterend natuurgebied, dat kan in de Overasseltse en Hatertse Vennen net buiten Nijmegen. Het is hier een feest voor je hond want een groot deel ervan is beschikbaar als losloopgebied. En voor jouzelf? Ook voor jou is het feest tussen wel heel schilderachtige vennen en glooiende rivierduinen.
Mevrouw Buitenlucht, Muppet de hond en ik gingen op onderzoek uit. Praktische info en een gpx-bestand van de wandeling tref je onderaan dit artikel.
Het losloopgebied Overasseltse en Hatertse Vennen
Wil je lekker wandelen met je hond? Dan is dit een ideaal gebied. Direct bij het startpunt begint namelijk een heerlijk ruim losloopgebied. Op de plattegrond is duidelijk gemarkeerd welk deel van het natuurgebied een hondenlosloopgebied is.
Ik vind het zelf altijd fijn als de hond juist aan het begin even los kan. Muppet is jong en energiek en het is voor de hele wandeling prettig als het ergste randje er in het begin al af kan. Een losloopgebied, dus. Of is het een zwemgebied? Bijzonder aan dit hondenlosloopgebied is namelijk de grote ven die er middenin staat. Zeker op een warme dag altijd fijn als je hond even het water in kan. Zeker voor Muppet, want “die van mij” is half labrador en dat zul je weten als je in de buurt van water komt.
Rivierduinen en vennen
Het gebied hier vindt haar oorsprong in de laatste ijstijd, tienduizend jaar geleden. Of eigenlijk vlak daarna, toen Nederland een woestijn was en het zand tot hoge duinen ophoopten. De rivierduinen, zoals bij het Nationaal Park de Maasduinen, zijn een mooi voorbeeld. Ook in dit gebied zijn markante hoogteverschillen en duidelijk te herkennen duinen aanwezig.
Op de lagere delen gaat water zich ophopen en zo ontstaan vennen. De vennen hier in de Overasseltse en Hatertse Vennen zijn zogenaamde stroomdalvennen. De ondergrond is gevormd doordat hier ooit, lang geleden, de Waal stroomde en er een laag klei heeft afgezet. Dat zorgt ervoor dat het water moeilijker weg kan lopen.
De combinatie van rivierduinen en de vennen maakt het natuurgebied echt een lust voor het oog. Continu wordt je aandacht getrokken door weer een schitterend doorkijkje. Om nog maar te zwijgen over de weerspiegeling van het landschap in het water. Letterlijk een schitterend gebied, dus.
Heide op de Overasseltse en Hatertse Vennen
Zoals bijna alle natuurgebieden in dit deel van Nederland is een groot deel van het gebied in de 19e eeuw bebost met naaldhout. Dit hout was vooral bestemd voor de mijnbouw in Zuid-Limburg, waar enorme hoeveelheden stuthout nodig waren. Een groot nadeel is dat de bomen heel veel water verdampen en het gebied dus een stuk droger wordt. Hier in de Overasseltse en Hatertse vennen dreigden de vennen daardoor leeg te komen staan. Zo’n tien jaar terug is daarom door Staatsbosbeheer een heel groot deel van het bos omgezet naar heide. In totaal is 36 hectare bos gekapt, 11% van het totale bos.
Als je niets aan de heide doet, dan groeit dat vanzelf weer dicht met bos. Dat is hier overigens ook goed zichtbaar. We zien veel opschot tussen de heideplanten. Om die reden loopt er ook een schaapskudde als “natuurlijke” beheerder van het heidegebied. Even later in de wandeling kwamen we ze tegen.
Natuurakkers: akkerkruiden en knoflookpad
Achter de Roelofsven en vlakbij het kantoor van Staatsbosbeheer is een natuurakker aangelegd. Hier wordt op ouderwetse winterrogge verbouwd. Waarom? Nou niet bepaald voor de rogge-opbrengst. De belangrijkste reden is om het “onkruid” tussen de regels een kans te geven. Door bemesting en bestrijdingsmiddelen zijn heel veel akkerkruiden die vroeger veel voorkwamen nu zeldzaam geworden. Door heel precieze grondbewerking probeert Staatsbosbeheer planten zoals slofhak, klaproos en korenbloem te behouden.
En een knoflookpad. Ja, als wandelaar dacht ik eerst ook dat het een mooi wandelpaadje zou zijn langs bijzondere knoflooksoorten. Maar nee, het is een zeldzame kikkerachtige die in dit vennengebied voorkomt. Bij gevaar scheidt hij een naar knoflook riekende geur af, vandaar die naam. Er is speciaal voor hem een stuk grond met los zand aangelegd, waar hij zich kan ingraven als hij zich bedreig voelt. ’s Winters graaft ie zich wel een meter diep in om te overwinteren. Raar beestje, maar blij dat ie hier nog ongestoord kan graven. Al heb ik hem niet gezien. Ook niet geroken trouwens.
De Ruïne van Sint-Walrickkapel
Halverwege de wandeling kom je langs een leuke kleine ruïne van een oude kapel. Het is de ruïne van de Sint-Walrickapel, vernoemd naar Walricus die patroon is voor de zieken en vooral koortslijders. Naast de kapel staat een zomereik. Hang daar een kledingstuk in van een zieke, en die persoon zal genezen. Zo gaat althans het volksverhaal.
De Sint-Walrickkapel en de koortsboom zijn een heel bijzonder plekje en hebben een lange geschiedenis met legendarische verhalen. Een micro-hotspot waar mijn schrijvershartje hartje sneller van gaat kloppen en ik heb me dan ook niet kunnen inhouden om een aparte blogpost te schrijven over de legendes van de Sint-Walrickkapel en de koortsboom.
Kun je geen genoeg krijgen van ruïnes? Kijk dan ook eens bij de ruïne van het fort Sint-Andries bij Zaltbommel of bij de kasteelruïne in Stein in het mooie Zuid-Limburg.
Praktische informatie over het natuurgebied Overasseltse en Hatertse Vennen
De Overasseltse en Hatertse vennen, hoe kom je er?
De Overasseltse en Hatertse vennen liggen strategisch langs de A73 bij Nijmegen. Het is daarom een ideale tussenstop bij een langere reis om even de benen te trekken en de hond even los te laten.
Het makkelijkste kom je met de auto en kies je één van de onderstaande parkings. Duurzamer en bij drukte ook makkelijker is met de bus: bus 9 vanuit Nijmegen, halte Oude Nijmeegseweg in Overasselt. Een busrit vanuit Nijmegen centrum duurt 20 minuten.
Waar kun je parkeren?
De meest ideale parking in de Overasseltse en Hatertse Vennen ligt dicht bij de snelweg en direct bij het hondenlosloopgebied. Neem op de A73 afslag 2 Nijmegen-Dukenburg, rijd richting Nijmegen en direct de eerste weg rechts (Staddijk). Na een smal bruggetje met stoplichten over de snelweg neem je de eerste rechts en meteen links. Na een paar honderd meter rijd je rechts de parking op.
Aan de andere kant van het natuurgebied ligt bij restaurant St Walrick een andere parking. Dit is vooral handig als je wilt beginnen of eindigen op een terras. De wandelroutes komen overigens ook langs dit terras, dus je kunt hier ook een lunchpauze inplannen.
Wandelingen in de Overasseltse en Hatertse vennen
Het aantal wandelpaden hier is schier oneindig, dus mogelijkheden zat om lekker een beetje op de bonnefooi te gaan. Het gebied is niet bijster groot en verdwalen zal niet eenvoudig zijn. Maar er zijn ook twee uitgezette en gemarkeerde wandelingen, een rode van 3,5 kilometer en een gele van 6,5 kilometer. Beide wandelingen kun je starten bij beide parkings. Zie de info van IVN voor een flyer.
Er is ook een rolstoelvriendelijk familiepad van 1,6 kilometer, startend en eindigend bij Restaurant St. Walrick. Deze route kent geen hoogteverschillen en doet de ruïne en koortsboom aan.
Wij liepen de gele route die een grote ronde doet en je bijna alle vennen laat zien. De rode en gele routes overlappen voor een behoorlijk deel en het heeft weinig zin om ze te combineren als je een langere wandeling wilt maken. Er is wel een Trage Tocht beschikbaar voor dit gebied van 14 kilometer, die ook door het naastliggende cultuurlandschap gaat.
Ook leuk: muZIEum, stadswandelen voor blinden in het centrum van Nijmegen
Drukte in het vennengebied bij Nijmegen.
Op een mooie weekenddag zul je zeker niet de enige zijn die hier voor de rust komt. Wij waren er in het weekend van Hemelvaart met bijna ideaal wandelweer en het was vooral in de buurt van de ruïne Sint-Walrick behoorlijk druk. Hier bevindt zich ook een terrein van de scouting, die dit weekend diverse activiteiten had. Ook het terras, dat net weer open mocht, trok nogal wat publiek.
Maar als je daar een kwartiertje vandaan bent, wordt het al meteen heel veel rustiger. Globaal genomen is het gebied van de rode route drukker dan het gebied van de gele route. Rondom het kantoor van Staatsbosbeheer was het zelfs behoorlijk stil.
Niet ver hiervandaan kun je prachtig wandelen in de Maasheggen, het oudste cultuurlandshap van Nederland.
Wandelen in de Overasseltse en Hatertse Vennen
- Twee wandelroutes: Rood (3,5 km) en Geel (6,5 km)
- Rolstoelvriendelijk familiepad aanwezig (1,6 km)
- Startpunt: parkeerplaats nabij Staddijk 17, 6603 LM Wijchen.
- Alternatief startpunt: parkeerplaats bij St. Walrickweg 5, 6611 KG Overasselt
- Horeca: Restaurant St Walrick
- Bezienswaardigheid onderweg: Sint-Walrickkapel en koortsboom, natuurakkers
- Hondenlosloopgebied aanwezig bij startpunt
- Mogelijkheid voor honden om te zwemmen
gpx van de gele wandeling
Wil je de gele wandelroute lopen aan de hand van een gpx-bestand, dan kun je die downloaden via onderstaande knop.
Blijf op de hoogte
Zet nu je emailadres op mijn mailinglist! Af en toe ontvang je een emailtje van me met een overzicht van de nieuwste blogs. De updates komen uit wanneer het uitkomt, dus zeer onregelmatig. Een beetje zoals ik zelf ben dus. Je emailadres wordt alléén voor deze mailing gebruikt.
Plaats een reactie