Dat was nou eens een aangename verrassing, deze stadswandeling van ruim 7 kilometer door Namen. Ik kende Namen tot voor kort alleen van naam en ik dacht eigenlijk dat het toeristisch gezien geen naam mocht hebben. In elk geval niet in vergelijking met het nabijgelegen Dinant of de weelderige Ardennen. Had ik het even mis. Namen blijkt namelijk een wel heel aantrekkelijke stad om rond te banjeren met wandelschoenen aan.
Het is de hoofdstad van Wallonië, niet al te groot, maar met wonderschone steegjes, mooie bezienswaardigheden en niet één, maar twee rivieren om langs te flaneren. De Maas en de Samber vloeien hier samen. Topattractie is zonder twijfel de Citadel van Namen, waar de stadswandeling uiteraard langs komt. Om een bezoek te brengen in de citadel zelf, zul je vooraf moeten reserveren. Dat hadden wij niet gedaan, maar niet getreurd. Ook zonder toegang tot de citadel blijft deze stadswandeling door Namen een absolute aanrader.
>>> Praktische informatie en een gpx-bestand van de route tref je onderaan dit artikel.
Start van de stadswandeling door Namen
De stadswandeling begint bij het station in hartje Namen. Kom je met de auto, dan wens ik je veel sterkte. Namen is namelijk een op en top Belgische stad en je kunt er prima je weg vinden… als je er bekend bent. Ben je er niet bekend, volg dan de blauwe bordjes met de P van parkeren die je af en toe voorbij ziet flitsen, meestal strategisch net ná een kruispunt geplaatst. Na negenenhalve keer linksaf slaan, kom je ongeveer uit bij de “Parking Léopold”, waar de stadswandeling door Namen begint.
Je kunt natuurlijk ook met de trein komen, wel zo makkelijk. Lees hier handige tips voor internationale treinreizen naar België en andere Europese bestemmingen.
Kom je op zaterdag, dan is het in het centrum extra gezellig met marktkramen. De eerste straten waar je doorheen wordt geleid is het meteen al raak met allerhande snuisterijen, T-shirts en wat je al niet meer verwachten kunt op een markt.
Doe in Namen als de Namenaars: stadswandeling in slakkengang
Namen heeft iets met slakken. En niet alleen omdat escargots in België een delicatesse zijn. Namenaars worden zelf namelijk slakken genoemd vanwege hun vermeende sloomheid. Of, zoals ze het zelf liever zien: ze doen het rustig aan. Aan het begin van de wandeling worden we hier nog eens aan herinnerd. Op het centrale Place d’Armes vind je het beeld van Djosèph en Francwès met twee slakken. Als je heel goed luistert vertellen ze je dat je beter in slakkengang wandelen kunt om rustig te genieten van het moois dat Namen te bieden heeft tijdens deze stadswandeling. Festina lente, dus!
Het Belfort van Namen
En dat moois ligt daar al letterlijk om de hoek. Ga je het poortje achter de slakken door, dan wandel je tegen het Belfort van Namen aan. Deze toren werd in de 14e eeuw gebouwd als onderdeel van de stadsmuur. Twee eeuwen later kreeg de toren een klok om het openen en sluiten van de stadsmuren aan te duiden. Maar een belfort werd het pas in 1746 nadat het vorige belfort was afgebrand.
Belforten kennen we eigenlijk niet in Nederland, maar in België en Noord-Frankrijk komen ze vaker voor in de middeleeuwse steden. In totaal zijn er 56 door de UNESCO erkend, waaronder het belfort van Namen. Ze verbeelden de macht en de vrijheid van de burgerij, in tegenstelling tot de kerktorens en de donjons, die de macht van respectievelijk de kerk en de adel vertegenwoordigden. Sommige belforten zijn groots en indrukwekkend, zoals bijvoorbeeld het belfort in Brugge. Het belfort van Namen is in dat opzicht slechts een sober en bescheiden exemplaar, maar dus wel relatief oud. In de 18e eeuw werd de toren overigens gebruikt als stadsarchief en aan de buitenkant zijn de beschadigingen veroorzaakt in de Eerste Wereldoorlog nog duidelijk zichtbaar. Het belfort is niet te bezichtigen.
Stadswandeling langs de Samber en de Maas in Namen
We verlaten even de binnenstad en steken de Samber over. De Samber, of La Sambre in het Frans, is de grootste zijrivier van de Maas, bijna 200 kilometer lang en belangrijk voor de binnenvaart. Hier in Namen vloeit de Samber in de Maas. De stadswandeling loopt eerst een stukje langs de Samber, maar brengt je uiteindelijk precies op de plek waar beide rivieren samenkomen.
We lopen onder andere langs de stalen Pont de France, met aan de overkant het architectonisch mooie cultureel centrum van Namen. Maar indrukwekkender nog is de fiets- en voetgangersbrug “L’Enjambée” over de Maas. Deze in 2019 opgeleverde brug is bijna 200 meter lang, waarvan de helft over de Maas. Aan beide kanten heeft de brug schuine trappen voor voetgangers die direct langs de oevers uitkomen. Een mooie slanke brug, waar je zo graag even overheen zou willen. En hoera, dat doen we met deze stadswandeling ook! Tip: helemaal aan het einde van de brug aan de overkant zit rechts een ijssalon met bijzondere smaken zoals bijvoorbeeld espresso-ijs en popcornijs. Direct onder de brug langs de Maas staat een megabank, waar je je bolletjes kunt verorberen (als je er tenminste op kunt klimmen met een ijsje in je hand).
Langs de oevers van de Maas
Dan beginnen we aan een heerlijk rustig stuk van de wandeling, bijna een natuurwandeling, maar nog wel duidelijk in de stad. We wandelen namelijk een lang stuk langs de oevers van de Maas. We passeren de schilderachtige Pont de Jambes met de Citadel van Namen aan de overkant op de achtergrond. De oorsprong van de brug is Romeins, wellicht zelfs van 200 jaar voor Christus, maar de brug zelf is van veel recentere datum. Deels is de brug 16e eeuw, maar onder andere tijdens de twee Wereldoorlogen is de brug opgeblazen en later herbouwd. De naam is afgeleid van het stadje Jambes, nu een deelgemeente van Namen, die de brug al sinds de 13e eeuw in het wapen heeft zitten.
Nog een stukje verder banjeren langs de Maas en we komen uit bij een stuw- en sluiscomplex (Barrage de la Plante), die voor fietsers en voetganger toegankelijk is. Hier steken we over en wandelen weer een stukje terug voordat we de heuvel opgaan naar de Citadel.
Op en rond de Citadel van Namen met de stadswandeling
Eigenlijk is de hele wandeling vlak, op dit ene heuveltje na. Boven op de heuvel ligt de Citadel van Namen en uiteraard wil je daar naar boven. Is het niet vanwege de Citadel zelf, dan toch op zijn minst voor het uitzicht en een schildpad.
Neem je de haarspeldbochtjes de heuvel op, sta dan toch eerst ook even stil bij “Le Jardin des Deux Tours”, de tuin van de twee torens. Op de steile hellingen van de heuvel tussen twee verdedigingstorens in vind je namelijk een best wel fascinerende reconstructie van een middeleeuwse tuin. De tuin is gratis te bezichtigen van juni tot september, dagelijks tussen 14.00 en 18.00 uur (behalve op maandag). Ook een ideaal plekje voor een korte pauze tijdens het beklimmen van de heuvel. En een mooie plek voor uitzicht van boven op de Maas en de Pont de Jambes
Over uitzicht gesproken, van boven op de heuvel kijk je uit over gans Namen en kijk je nogmaals naar de samensmelting van de Samber en de Maas. Kijk je even over het muurtje heen naar beneden, dan zie je een schildpad. Pardon, een schildpad? Jazeker. En niet zo’n kleintje ook. Hoe dat zit, is een stukje recente kunstgeschiedenis.
Jan Fabre: Searching for Utopia
We gaan even terug in de tijd naar 2011. In dat jaar gaf de Belgische kunstenaar Jan Fabre een interview. Hij vertelde dat als er één werk is dat hij uit een museum zou willen stelen, dat dan het schilderij Pornocratès zou zijn, van de 19e-eeuwse Namenaar Félicien Rops. De stad Namen bedacht zich geen tweemaal en nodigde Fabre uit voor een grootse openluchttentoonstelling. In 2015 vond “Facing Time Rops/Fabre” plaats waarin de kunstwerelden van Rops en Fabre elkaar ontmoetten.
Blikvanger voor de tentoonstelling was Fabres kunstwerk “Searching for Utopia”, een reusachtig bronzen schildpad van zeven bij vijf meter (en drie meter hoog), met bovenop als ruiter een zelfportret van Fabre. Het kunstwerk is het twaalf jaar jongere tweelingbroertje van een identiek exemplaar aan de kust in Nieuwpoort. Na de tentoonstelling besloten de inwoners van Namen het kunstwerk aan te schaffen, zodat het hier permanent over de Samber, de Maas en de stad uitkijkt. Het bedrag van een half miljoen euro werd mede met een crowdfunding bekostigd.
En Félicien Rops? Die komen we verderop tijdens de stadswandeling door Namen nog tegen.
De laatste stukken van de stadwandeling door Namen: Samber, straatjes en Rops
We dalen de heuvel weer af en komen uit bij de Samber. Net als bij de Maas lopen we hier een stukje langs de rivier, eerst stroomopwaarts aan de voet van de Citadel, dan aan de overkant weer stroomafwaarts. Maar anders dan bij de Maas oogt het nu veel stadser. Maar wel mooi. Aan de overkant staan een aantal schitterende oude panden en de rivier oogt bijna als de Seine in Parijs.
We slenteren nog even door de oude straten van Namen, waar het voor een zaterdagmiddag opvallend rustig is. En we passeren het provinciale museum Félicien ROPS. Had je, net als wij, nog nooit van Rops gehoord, dan is dit de kans om naar zijn werken te leren kennen. Rops was ontegenzeglijk een kind van de tweede helft van de 19e eeuw en een wandelingetje door het museum laat je veel voorbeelden zien van de kunststromingen uit die tijd zoals impressionisme, symbolisme en decadentisme. Maar ook veel anti-dogmatisch, provocerend en licht pornografisch werk. Satanisch soms. Het leuke aan Rops is dat hij niet aan één stroming te linken is. Het museum met zijn werk is daardoor bijna bizar gevarieerd en een plek waar je je ogen uitkijkt. (Misschien niet zo geschikt met kinderen, al zullen ook zij hun ogen uitkijken.)
Stadswandeling door de aantrekkelijke hoofdstad van Wallonië: Namen.
Na het museum wandelen we nog even door de wat drukkere winkelstraten. Nu is het een beter moment om je aankopen te doen, want we zijn bijna weer terug bij het startpunt. Nog even de auto uit de parking rijden en we kunnen ons opmaken om de uitgang van de stad te gaan zoeken.
De stadswandeling door Namen heeft ons echt erg verrast. Niet alleen is de oude binnenstad van Namen gezellig en stiekem best wel mooi, het is vooral heel veelzijdig. Oud, modern, groen, rust, gezellige drukte. Kunst binnen handbereik en vergezichten over de stad. Het wisselt zich hier in razend tempo af. Razend tempo? Nee, we zijn in Namen. Alles gaat hier net even meer relaxed dan in de rest van België. Het is dus ruim zeven kilometer in slakkengang genieten van een schitterende stad.
Praktische informatie over de stadswandeling door Namen
- Lengte: 7,4 kilometer
- Hoogsteverschil: 78 meter (alleen de heuvel bij de Citadel)
- De route van de stadswandeling is afkomstig van de website van de supermarktketen Carrefour, maar is daar door technische problemen niet handig te downloaden.
- Startpunt: station Namen
- Parkeren kan in de Parking Léopold, Sq. Léopold 14, 5000 Namur, België (google maps).
- Wil je de citadel bezoeken, reserveer dan hier je tickets.
GPX van de stadswandeling door Namen
Een gpx-bestand van de wandelroute kun je hieronder downloaden met de downloadknop. Je kunt de wandeling ook vinden via het Bestemming Buitenlucht-account van Komoot.
Blijf op de hoogte
Zet nu je emailadres op mijn mailinglist! Af en toe ontvang je een emailtje van me met een overzicht van de nieuwste blogs. De updates komen uit wanneer het uitkomt, dus zeer onregelmatig. Een beetje zoals ik zelf ben dus. Je emailadres wordt alléén voor deze mailing gebruikt.
Plaats een reactie